در سالهای اخیر، رشد تجارت در آسیای مرکزی از طریق صادرات سنتی ایران نظیر فرش، محصولات پتروشیمی و ظروف به شکل چشمگیری افزایش یافته است. در کنار این محصولات، ظرفیتهای جدیدی نیز در حوزه استارتاپها، شرکتهای دانشبنیان و فناوری در حال ظهور است.
این رشد ناشی از چندین عامل کلیدی است:
۱.ارتباط با بانکهای جهانی:
اتصال این کشورها به سیستمهای بانکی جهانی و بهرهگیری از فناوریهای مالی پیشرفته امکانپذیر شده است. این امر موجب تسهیل تراکنشهای مالی بینالمللی و جذب سرمایهگذاریهای خارجی میشود.
۲.تمایل به فعالیت در حوزه ترید و رمز ارزها:
افزایش تمایل به فعالیت در حوزه تجارت الکترونیک و رمز ارزها، بازارهای آسیای مرکزی را با سرعت بیشتری توسعه داده است. این تمایل به فعالیتهای دیجیتالی به دلیل جوان بودن جمعیت و پذیرش سریع فناوریهای نوین در این منطقه، به سرعت در حال گسترش است.
۳.حمایت از استارتاپها و شرکتهای دانشبنیان:
کشورهای آسیای مرکزی بهویژه قزاقستان و ازبکستان در سالهای اخیر برنامههای متعددی برای حمایت از استارتاپها و شرکتهای دانشبنیان اجرایی کردهاند. این حمایتها شامل تسهیلات مالی، فضاهای کاری مشترک و برنامههای آموزشی میشود که به رشد این بخشها کمک میکند.
۴.توسعه زیرساختهای فناوری:
سرمایهگذاری در زیرساختهای فناوری مانند اینترنت پرسرعت و شبکههای ارتباطی پیشرفته، امکان توسعه بیشتر شرکتهای فناوری و استارتاپها را فراهم کرده است.
این عوامل باعث شدهاند تا بازارهای آسیای مرکزی به یکی از مهمترین مقاصد برای کسبوکارهای نوآور و تکنولوژیمحور تبدیل شوند و فرصتهای جدیدی برای همکاریهای تجاری و توسعه اقتصادی در این منطقه فراهم گردد.